МӘУЛІТ – МЕРЕЙЛІ МЕРЕКЕ

Мәуліт – ақырғы пайғамбар Мұхаммедтің (с.ғ.с.) дүниеге келген күні. Ол адамзат тарихының дамуын күрт өзгертіп, рухани әрі қоғамдық салада ең ұлы төңкеріс жасады. Адамдардың ой-санасын ақиқатқа жетелеп, жүректеріне мейірім мен рақым сыйлады. Соңғы пайғамбар келер кезде араб түбегі ғана емес, күллі адамзат ең ауыр кезеңді бастан кешіруде еді. Жер жүзі халықтары наным-сенім тұрғысынан бір-біріне кереғар топтар мен тайпаларға бөлініп, жік-жікке ыдырады.­ Адамгершілік қадір-қасиет аяқасты етіліп, күштілер әлсіздерге күн көрсетпей, табанына салып езумен болды.

Византия, Рим, Үндістан, Месо­по­тамия, Мысыр, Қытай сияқ­­ты­ көне мәдениет ошақтарында қоғамдық діни ахуалдың тым мүшкіл болғанын дін­дер тарихы да растайды. Міне, ос­ын­дай қараңғы дәуірде Аллаһ Тағала сүй­ік­ті құлы Мұхаммедке (с.ғ.с.) пай­ғам­барлық міндетті жүктеді. Мейірім мен мейірбандықтың, адамгершілік пен­ парасаттылықтың, ізгілік пен жақ­сы­лық, көркем мінез-құлықтың үлгісін паш­ етсін деп оны күллі әлемге ра­қым етіп жіберді.

Құран-Кәрімде «Біз сені бүкіл әл­ем­­­­ге рақым етіп қана жібердік» деп ай­­­­тыл­­­ған. Аллаһ елшісі бұны бүкіл ғұ­­мы­­­ры­мен­ тамаша түрде жүзеге асы­ра­ біл­ді. Екі жиһан Сұлтанының ра­қым­ды­­­лы­­­ғы­­ –­ тек адамзатты ғана емес, бар­­лық­ болмысты қамтыған және әлі де­­ қамтып келе жатқан, бұдан кейін де­ ­қамти берер терең сүйіспеншілік.

Хазіреті Пайғамбар (с.ғ.с) бүкіл адамзатқа мейірімділік пен рақым алып келді. Достары түгілі, дұшпандары да одан тек қана жақсылық пен ізгілік көр­ді.­ Ол адамдарға мейірімділік пен жа­на­шырлық дәнін еге білді. Олардың мәңгілік бақыты үшін бір орнында да­мыл­ таппай, үнемі талмай-жалықпай ту­ра­ жолға шақырумен болды. Оларға жа­ны­ ашығаны соншалық, тіпті, өз жа­нын­ құрбан етуден де аянбады. Құ­ран­-Кәрімде Аллаһ оның аптыққан, ас­ық­­қан­ көңілін басып, жиі-жиі «Олар Құ­ран­ға­ сенбейді деп қатты күйзеліп өз­ің­ді­ жеп бітіре жаздайсың» дейді.

Қасиетті Мәуліт күні Пай­ғам­ба­ры­мыз­ды жүректерінде қайта жаң­ғыр­тып,­ оған (с.ғ.с.) сансыз сауяуат ай­тып, сәлем жолдайды.

Мәуліт амалының ең бастысы – ад­­­ам­­­­дар­­дың­­ бір­ жер­ге­ жиналып, Құ­­ран­­нан­ білген сүрелерін, оның іш­ін­де­ ис­лам­ дінінің бастапқы қа­лып­та­су ке­зе­ңін­де­гі­ жағдайлар мен оқи­ға­лар­­­ға,­ пайғамбарымыздың (с.ғ.с.) дү­ние­ге­ келуіне байланысты түс­кен­ аят­тар­ды­ дауыстай оқиды. Жи­нал­ған­ мұ­сылмандар ұлық Пай­ғам­ба­ры­мыз­дың­ (с.ғ.с.) туған күні оған деген өз­ сүйіспеншілігі мен жүрекжарды қу­а­ны­шын білдіргені үшін сауап алады.

Адамдар пайғамбарымыздың (с.ғ.с.) дүниеге қалай келгені және өмір жолы, қызметі жайлы тәлімі мол ғибратты әңгімелерді естіген уақытта оған (с.ғ.с.) орындарынан тұрып, құр­мет­ көр­сетеді.

Егер мұсылмандар нендей де бір­ іс­­ті­­ бар­ ді­лі­мен­ ұнатса, онысы­ Алла ал­­­дын­­­да­­ да сүйкімді де ұнамды. Пай­ғам­­ба­­ры­­мыздың­ (с.ғ.с.) мына хадисі бұл­­ пікірді толығымен қуаттайды. «Мұ­­сыл­­ман­дар­ жақсы көрген нәрсе Ал­ла­ның­ алдында да жақсы». Қазір мұ­сыл­­ман­дар пайғамбарымыздың (с.ғ.с.) ту­ыл­ған күнін тойлауды және де онда са­лау­ат айтылғанда орындарынан тұ­ру­­ды­­ да жөн көреді.

Ұлық пайғамбарымыздың (с.ғ.с.) мәу­лі­тін­ тойлауға рұқсат берілген, ал­­ оған­ қатысқан адам сауап алады.­ Пә­­ту­­а­­да­ оғ­ан­­ мынадай рұқсат кел­ті­ріл­ген­ «Ей, тура діндегі бауырла­­рым!­ Расулаллаһтың (с.ғ.с.) ха­ди­сі­не амал етуіміз бізге уә­жіп».­ Пай­ғам­ба­­ры­мыз:­­ «Мен­ сен­­дер­­ге­­ екі­­ нәр­се­ні­ қал­дыр­дым,­ егер оны­ мық­­тап­­­ ұс­­та­ң­дар,­ менен кейін еш­қа­шан­ ад­ас­пай­сың­­дар.­­ Ол Алланың кі­та­бы­ және ме­нің­ сүннетім». Бізге Ал­лаһ­тың­ пен­де­ле­рі­не­ Құранды, оның тәп­сі­рін­ және де­ Расулаллаһтың (с.ғ.с.) ха­дис­терін оқып тәлім алуымыз, бізге бұйырған нәр­сеге амал етіп, рұқсат бер­ме­ген­де­­рі­нен­ тыйылуымыз уәжіп.

Бүкіл әлемге рақым етіп жіберілген сүйікті елші ең үлкен дүғасын ақыретке сақтаған. Ізіне ерген үмбетіне ақы­рет­те ­шапағат етеді. Біз жолдаған салауат пен сәлем күнәһар болған күннің өз­ін­де оның шапағат етуіне себепкер. Пайғамбарымыз өзі де менің ша­па­­­­ға­­­­тым­­ – үм­бе­тім­нің­ арасынан ең үл­­­кен­­ кү­нә­ жа­са­ған­дар­ға»­ деген жоқ па­­­ еді?!­ Ол үшін Пайғамбарымызға де­­­ген­­ жүрегімізде сәл де болса ма­хаб­­бат­­ болуы шарт. Алла Тағала біз­дің­ жү­ре­гі­міз­ге­ терең иман, пай­ғам­ба­ры­мыз­­ға­ де­ген­ махаббат сыйлап, оның үм­бе­ті болуға лайық қылсын. Ақыретте оның желбіреген ақ байрағының ас­тын­да­ жиналып, кәусар бұлағынан ға­на­ ішуді нәсіп етсін! Әумин!

Мағзұм Жабигенов